Met mijn lief. Foto: Morgane Gielen

jezelf een vraag stellen
daarmee begint verzet

en dan die vraag aan een ander stellen.

Remco Campert

Een eenduidige definitie van queer geven zou het woord tekort doen. Sterker nog, als je aan meerdere queers vraagt wat queer zijn voor hen betekent, krijg je verschillende antwoorden. Dat komt omdat queer zijn veel te maken heeft met niet-zijn, met anti-labels, of eigenlijk: met jezelf en de wereld vragen stellen.

Queers plaatsen zichzelf buiten de gekende hokjes van seksualiteit en genderidentiteit. Ze onderzoeken maatschappelijke constructies en hoe zij daarin passen en er wel of niet in mee willen gaan. Ze hebben bijvoorbeeld vragen over of kritiek op de overheersende heteronormativiteit en het binaire gendermodel. Queer zijn gaat dus wel degelijk over gender en seksualiteit, maar dat je queer bent zegt eigenlijk niets over met wie je in bed ligt. De oorsprong van het woord ligt wel in de lhbt-community, maar voor veel queers gaat het nog over veel meer. Zij zijn zich bewust van de strijd van verschillende onderdrukte groepen en willen zich daarvoor inzetten. Denk bijvoorbeeld aan het in vraag stellen van het kapitalistische systeem of monogamie als enige relatievorm.

Queerness is daardoor een inclusief, politiek statement. Het is niet in een categorie te plaatsen, maar juist een gebied van spanning. En dus ook een fluïde gegeven: mijn eigen definitie van queer en hoe ik mijn ‘queer-zijn’ beleef verandert ook met de dag.

Voor mijn betekent queer zijn vooral vrijheid voelen om te onderzoeken en zijn wie je bent. Dat betekent dus dat ik zowel in mijn privé- als in mijn professionele leven ruimte wil bieden en aan wil moedigen dat iedereen zijn eigen keuzes maakt en daarin floreert. Misschien ten overvloede, maar ja, dus óók als dat helemaal in het ‘normatieve’ plaatje past.

Tekst door mij, onder andere uit het IKs Magazine. Zie ook: Zij/die/An